De kast van Van Veen

Gedurende zijn werk bij Rijkswaterstaat had Johan van Veen een eigen technisch archief met rapporten, nota's en overdrukken van artikelen. Dit werkarchief werd door hem, samen met collega Stroband bijgehouden. Het archief was geplaatst in een aantal houten kasten. Na zijn pensionering is dit technisch archief verder aangevuld door Stroband. Samen met Stroband en Wemelsfelder is het archief meegekomen naar de Waterloopkundige Afdeling. Dit was een gezamenlijke afdeling van de Directie Waterhuishouding en Waterbeweging en de Deltadienst. Het archief werd na pensionering van Stroband nog regelmatig gebruikt door diverse medewerkers. In 1986 is zowel de Deltadienst als de directie WaWa opgeheven en opgegaan in twee nieuwe diensten, de Dienst Binnenwateren (DBW) en de Dienst Getijdewateren (DGW). De bibliotheek, met daarbij de technische archieven zijn toen opgesplitst in stukken met betrekking tot de zoute wateren (die gingen naar de DGW) en stukken met betrekking tot de zoete wateren (die gingen naar de DBW, vestiging Dordrecht). Het is niet precies bekend of ook "De Kast van Van Veen" toen ook opgedeeld is. Bovendien is er toen, en in de jaren direct daarna veel weggegooid uit de bibliotheken. Bij de hogere leiding van RWS leefde de gedachten dat die oude stukken geen meerwaarde meer hadden. In diezelfde periode is het technisch archief van de Adviesdienst Hoorn (onderdeel van WaWa) en van de Meetdienst Hellevoetsluis (onderdeel van de Deltadienst) ook "gesaneerd". Een aantal medewerkers heeft toen nog de nodige rapporten uit oud-papier containers gehaald en zelf bewaard. In de laatste jaren van het bestaan van de de Deltadienst heeft de kast, samen met en deel het technisch archief van de Meetdienst Hellevoetsluis, in de kelder van het toenmalige kantoor aan de Van Alkemadelaan gestaan. Na opheffing van deze diensten zijn de archieven verhuisd naar het DGW kantoor aan de Koningskade. Volgens sommige ex-waterstaters is toen echter ook een deel naar de Directie Zuid-Holland of naar kantoor Dordrecht van de DBW gegaan.

 

Het deel dat naar DGW is gegaan is later (toen de naam inmiddels veranderd was is Rijksinstituut voor Kust en Zee, RIKZ) overgedragen aan het Nationaal Archief. Het archief bevat 501 archiefstukken. Bij de overdracht hoort een lijst van stukken. Deze stukken zijn op aandringen van de Stichting Blauwe Lijn nu toegankelijk gemaakt en kunnen worden geraadpleegd in de studiezaal van het Nationaal Archief. Reserveringen voor inzage in de studiezaal van het Nationaal Archief kunnen via de website van het Nationaal Archief gedaan worden.  Via het Nationaal Archief zijn geen scans van deze rapporten beschikbaar. In het Digitaaal Trésor is dezelfde lijst opgenomen, echter hier zijn voor zover mogelijk, links opgenomen naar scans van de betreffende rapporten.
Die rapporten die in het NA-Archief "Van Veen-Stroband" zitten en vermoedelijk ook in "De kast van Van Veen" zaten zijn opgenomen in onderstaande lijst. De rapporten waarvan de de titel in blauw is aangegeven kunnen direct gedownload worden door daarop te klikken. Door de Studiedienst is destijds een drietal "Algemene Verzamelrapporten" uitgegeven met van ieder project een tekening en 1 blz samenvatting. Door op het blauwe woord "samenvatting" te klikken krijgt u deze samenvatting beschikbaar.
Er is een behoorlijke overlap tussen het NA-bestand en de lijst in de Algemene Verzamelrapporten. Maar er is ook een groot verschil tussen beide overzichten. Vaak kunnen de bestanden niet gematcht worden, omdat de titelomschrijving net iets anders is. Een ander probleem is dat in het bestand bij het Nationaal Archief vaak de auteur ontbreekt. De naam van de auteur staat vaak niet op het voorblad, maar in de ondertekening aan het eind van het rapport. In het kader van het Jaar van Johan van Veen heeft de Stichting Blauwe Lijn gepoogd beide overzichten te koppelen en eenvoudig toegankelijk te maken. Hieronder is deze koppeling weergegeven
Het is niet bekend wat er daadwerkelijk in de kast gezeten heeft, in ieder geval zaten er ook documenten in die niet door de studiedienst gemaakt waren, maar die Van Veen als belangrijke achtergrond zag. En of in 1986 er nog steeds een compleet bestand van rapporten van de Studiedienst aanwezig was is ook niet bekend.